ใช้น้ำเมือกทา
เอามีดตัดใบว่านหางจระเข้ เฉือนตรงที่มีหนามออกทั้งสองข้าง แล้วผ่ากลางออกเป็นสองซีก เนื้อวุ้นที่ผ่าจะมีน้ำเมือกใสๆ ออกมาพร้อมที่จะใช้ทาได้เลย ทาให้มากๆ น้ำเมือกจะถูกดูดซึมเข้าไปในผิวหนังในเวลาไม่กี่นาที เมื่อทาไปสักครู่จะรู้สึกว่าน้ำเมือกถูกใช้จนหมด ที่จริงหมดเฉพาะผิวหน้า ถ้าหาอะไรไปขูดที่ผิววุ้นน้ำเมือกที่อยู่ข้างในจะไหลออกมาอีกและสามารถดูดแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ จนหมดวุ้น
ตัดใบว่านหางจระเข้ แล้วบีบปากใบตรงรอยตัดให้น้ำเมือกไหลลงบนแผล
เฉือนเป็นแว่นปิดปากแผล ถ้าเป็นแผลเล็กและเราไม่ต้องการทาแผลบ่อยๆ ให้เอาใบว่านหางจระเข้ตัดหนามออกทั้งสองข้าง แล้วเฉือนตามขวางออกเป็นแว่นบางๆ นำมาปดแผล แว่นบางๆ นี้จะปิดแผลได้ดีและไม่เลื่อนหลุดง่าย เพราะมีขอบใบช่วยยึดผิวหนัง
เฉือนเนื้อวุ้นเป็นแผ่นบางๆ ถ้าเป็นแผ่นใหญ่และเราไม่ต้องการทาแผลบ่อยๆ ให้เอาใบว่านหางจระเข้มาแล้วปาดหนามออกทั้งสองข้าง ปอกเปลือกด้านที่แบนออกให้หมด แล้วใช้มีดคมๆ เฉือนวุ้นออกเป็นแผ่นบางๆ ยิ่งบางยิ่งดีนำแผ่นวุ้นที่ได้มาปิดแผล
ใส่น้ำเมือกลงในผ้าพันแผล ถ้าเป็นแผลบริเวณที่สกปรกง่าย เช่น บริเวณเท้าให้เอาว่านหางจระเข้ขูดเอาน้ำเมือกใส่ลงในผ้าพันแผล นำมาปิดแผลให้เรียบร้อย ควรเปลี่ยนผ้าพันแผลวันละ 2 ครั้ง เช้า-เย็น
ปอกเปลือกว่านหางจระเข้ออกให้หมด ให้รับประทานส่วนที่เป็นวุ้นโดยปอกเปลือกแล้วล้างวุ้นด้วยน้ำให้ยางออกหมดเสียก่อนก็จะใช้รับประทานได้ ให้รับประทานวันระ 2 ครั้ง เช้า-เย็น ครั้งละ 1-2 ช้อนโต๊ะ ปกติวุ้นจะมีรสเฝื่อน ควรเติมน้ำหวานลงไปเพื่อกลบรส ถ้าล้างยางออกไม่หมดจะมีรสขม