วงศ์ : COMBRETACEAE
ชื่อที่เรียก : ในไทยทั่วไปเรียก หูกวาง ภาคใต้เรียก โคน, ดัดมือหลุมบัง
พายัพเรียก ตาปัง
ลักษณะ : เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง มีกิ่งก้านแตกแผ่ออกไปรอบต้นเป็นชั้นๆ
ดูคล้ายฉัตร ถ้าต้นงามจะแตกแผ่ออกเป็น 2-3 ชั้น สวยดี ใบโตใหญ่
รูปลักษณะคล้ายหูกวางจริงๆ แต่โตกว่าหูของกวาง จึงเรียกว่าต้น
หูกวาง ใบเขียวแก่และหนา ใช้เป็นไม้ร่มดี ดอกเป็นช่อเล็กๆ ยาวๆ
แกมเขียวๆ เหลืองๆ มีผลเกิดจากดอกกลมเเบนๆ มีสันขึ้นเป็นปีก
โดยรอบ เมล็ดในโต รับประทานได้เป็นอาหาร
การเจริญเติบโต : เป็นไม้ที่เกิดตามป่าราบทั่วๆไป ปลูกตามบ้านตามวัด
เป็นไม้ร่มบังแดดได้ดี เพราะใบมีพุ่มงาม ขึ้นได้ในดินทุกภาคของ
ประเทศไทย ขยายพันธ์ด้วยการเพาะเมล็ด
ประโยชน์ : ใช้เป็นร่มไม้ได้ดีมาก แต่ไม่ใคร่มีใครปลูกใกล้ตัวอาคารบ้าน
เรือน ยิ่งเป็นตึกยิ่งไม่หน้าปลูก เพราะเป็นไม้โตเจริญเร็ว ร่กจะดันตัว
อาคารทำให้ตัวอาคารแตจกหรือร้าวเสียหายหมดใบแก่ให้สีขี้ม้าและนำมาใช้ในการย้อมผ้าได้
เมล็ด นำเอามาทำเป็นอาหารรับประทานได้ ต้นหูกวางนี้มีชื่อทางการค้า
ว่า indian almond.
ใช้รับประทานแก้ขัดเบา แก้นิ่ว
