Ran khaa ya











พาลูกข้ามสีทันดร
หากเปรียบชีวิตดั่งละคร เรื่องราวของ สังวาลย์ คงดี ก็คงเป็นละครชีวิตที่เต็มไปด้วยภาพแห่งการต่อสู้ ฉากเข้มข้นสุดก็คือ ตอนที่เธอฟันฝ่าพาลูกชายวัยรุ่นก้าวข้ามหลุมดำของยาเสพย์ติด ซึ่งกว่าจะผ่านพ้นมาได้ ก็จวนจะหมดสิ้นลมหายใจทั้งแม่และลูก " จุดสิ้นสุดความอดทนของคนเป็นแม่ ก็คือวันที่เราหมดลมหายใจนั่นแหละ " เธอเปรยเบาๆขณะย้อนรำลึกเรื่องราวในห้วงที่ลูกกำลังติดยาเมื่อหลายปีก่อน สำหรับลูกชายของเธอคือ จักรกฤษณ์ คชรัตน์ (โจ้) ก่อนที่จะได้พบรักกับพ่อของโจ้ สังวาลย์เคยมีลูกมาแล้ว 2 คน ต่อมาเมื่อมาพบรักกับพ่อของโจ้เธอได้แต่งงานกันแล้วมีลูกด้วยกัน 3 คน พอโจ้อายุได้ 6 ขวบเธอได้ย้ายเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ และโจ้ก็ได้แสดงละคร โจ้แสดงละครจักรๆวงศ์ๆอยู่ประมาณ 7 ปี แล้วโจ้ก็เริ่มติดยาเพราะคนที่สนับสนุนในเส้นทางบันเทิงเสียชีวิต ช่วงนั้นโจ้ซึมแล้วหายออกจากบ้านไป พอลูกหายไปนานๆคนเป็นแม่ก็ย่อมต้องดิ้นรนโหยหาเขาตามหาจนกระทั่งมีคนบอกว่าไปเจอโจ้เล่นสนุกที่โชคชัย 4 พอเราตามไปเขาเห็นแล้วเขาก็ขับหนี เราขับตามเขาไปไม่ทัน กลับมาบ้านก็นอนไม่หลับ ได้แต่โทษตัวเองว่าทำไมไม่ตามให้ทัน จากนั้นเราก็ยังตามไปเฝ้าเป็นปีๆแต่ไม่เจอเพราะโจ้ย้ายที่ไปเรื่อยๆ ต่อมาก็เริ่มตามจากกลุ่มเพื่อนของเขาวันที่เราไปตามวันนั้นเขาแข่งรถ เราไปที่ที่เขาแข่งรถ โจ้อยู่คันริมสุด เราเข้าไปยืนขวางพอพวกเขาเห็นเราพวกเขาจำได้เขาก็หยุด ทำให้รถคว่ำไป 7-8 คัน วันนั้นเราพาโจ้กลับบ้าน 2 ปีที่ลูกหายไปจากบ้านเราเพิ่งได้เห็นเขาเต็มตา ฉันคิดว่าเขาติดยา สงสัยแต่ไม่ถามตรงๆเพราะพวกติดยาจะโกหก ปลิ้นปล้อน ตอแหล เราได้แต่เก็บความอยากรู้เอาไว้ เราพยายามจับพฤติกรรมของเขา ตอนนั้นเราสับสนมากไม่รู้ว่าจะทำเป็นรู้หรือไม่รู้ดี เราเลยเริ่มศึกษาเรื่องคนติดยา โดยถามจากคนที่เลิกแล้วเพื่อหาข้อมูล ระหว่างนั้นโจ้ขอเงินทุกวัน เราก็ให้ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปขโมยใครขณะนี้เขายังปิดปากเงียบอยู่ไม่ยอมบอก จนวันหนึ่งเราเห็นกับตาว่าเขาติดยาเขาจึงไม่มีทางเลี่ยง เขายอมบอก พอลูกพูดน้ำตาก็ไหลออกมาเองพอรู้เราบอกกับโจ้ว่า …. เวลาจะฉีดผงต้องฉีดต่อหน้าเรา
เราจะแลกความรู้สึกกัน โจ้จะมีความสุขที่สุดเวลาที่ฉีดผงแต่แม่จะทุกข์ทรมานที่สุดเวลาที่โจ้ฉีด โจ้จะให้แม่เจ็บแค่ไหนและโจ้จะเป็นสุขขนาดไหน ดูว่าใครจะทนได้มากกว่ากัน …. ระหว่างนั้นเราจึงคุมเข้มเขา ลาออกจากงาน พยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างให้เขาเลิกยา ดิฉันหมดเงินไปมากมายก่ายกองเพราะเข้าใจว่ารักษาหายแล้วเขาจะเลิก เราพาไปเลิกที่ไหนเขาไม่เคยขัดไปทุกที่ แต่เขาก็ยังกลับมาติดอีก ที่ไหนที่ว่าดีเราพาไ ปหมดแต่ก็ไม่เป็นผล ดิฉันย้ายบ้านบ่อยมากเพราะพาลูกหนียาเสพย์ติด ต่อมาเราเริ่มหักดิบให้เขาอดยา เขาอดได้ 10 วันแล้วเขาก็หายออกจากบ้านไปต่อมาเราก็เปลี่ยนวิธีให้เขาลดจำนวนยาลงโดยเราเป็นคนไปซื้อยามาเองจาก 4 ครั้งเป็น 3 ครั้งเป็น 2 ครั้งพอเราเริ่มมีความหวังเขาก็หายออกจากบ้านไป เราก็ต้องเริ่มต้นใหม่อย่างนี้ตลอด ช่วงนั้นโจ้เครียดคิดฆ่าตัวตายหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายเขามาบอกเราว่าเขาจะเลิกทีแรกเราไม่เชื่อเขาก็บอกว่า…ถ้าหนูไม่ทำ ไม่ใช่ผู้ชาย…จากนั้นเขาให้เราไปส่งที่ ปัญญาทิพย์ ( สถานบำบัดผู้ติดยาเสพย์ติด ) โจ้อยู่ที่นั่น 1 เดือน เขาก็หาย สุดท้ายความรัก และความอดทนที่ไม่มีขีดจำกัดเราจึงพาเขาออกมาจากมรสุมร้ายได้ ……..ความอดทนของพี่น้องอาจมีที่สิ้นสุด แต่ความอดทนของคนเป็นแม่ไม่มีที่สิ้นสุดจนกว่าเราหมดลมหายใจ…….. จากครอบครัวตัวอย่างที่ยกมานี้ทำให้เราก็ได้เห็นความผูกพันธ์ สายสัมพันธ์ที่แม่และลูกมีต่อกัน ฉะนั้นครอบครัวจึงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ที่จะสามารถทำให้มนุษย์คนหนึ่งดีหรือเลวได้ และความรักที่แม่มีต่อลูกไม่สามารถมีอะไรมาทดแทนได้ ไม่ว่าลูกจะดีหรือเลวเพียงใดผู้เป็นแม่ก็ยังคงรักและห่วงใยเสมอ

 
เว็บไซต์นี้ ดูให้สวยด้วย IE. เวอร์ชั่น 5.0 ขึ้นไป ความละเอียด 800 X 600 Text Size Medium
โครงการประกวด Home Page ระดับมัธยมศึกษาเนื่องในวันครอบครัวแห่งชาติ ของมหาวิทยาลัยนเรศวร
สร้างสรรค์โดยนักเรียนโรงเรียนนวมินทราชูทิศ มัชฌิม อำเภอ เมือง จังหวัด นครสวรรค์
SITEMAP นโยบายความเป็นส่วนตัว
นโยบายการคืนสินค้า
กฎของร้าน