ความใฝ่ฝัน

    ในสมัยที่ผมศึกษาอยู่ในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-3 ผมมีความใฝ่ฝันอยากจะเรียนเป็นครูเพราะว่าในตอนนั้นผมยังไม่ค่อยรู้ว่ามีอาชีพอะไรบ้างและแต่ละอาชีพมีข้อดี-ข้อเสียอย่างไรและอีกประเด็นหนึ่งคือ ในตอนนั้นพ่อและแม่ของผมชอบอาชีพครูจึงอยากให้ผมเรียนเป็นครู แต่ต่อมาพอผมได้ศึกษาอยู่ในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 ผมเริ่มมีความคิดเปลี่ยนไปจากเดิมคือ ผมอยากจะเรียนเป็นตำรวจแต่ก็ยังอยากเรียนเป็นครูเหมือนเดิมที่ผมเลือกอยากจะเป็นหลายอย่างก็คงอาจจะเป็นเพราะว่าผมได้รู้ว่าในสังคมเรามีอาชีพหลายอาชีพที่จะเรียน แต่พอผมได้เข้าไปศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 1-3 ผมได้รู้ว่าการที่เราจะเป็นอาชีพอะไรนั้นเราต้องเลือกว่าจะต้องเรียนที่ไหนสาขาอะไร จึงทำให้ผมนั้นเริ่มสับสนเป็นอย่างมาก พอผมอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ทางโรงเรียนได้สำรวจว่านักเรียนชั้น ม.3จะเลือกเรียนสายไหนซึ่งในตอนนั้นมีให้ผมเลือกอยู่ 3 สาย คือ 1.สายวิทย์-คณิตฯ 2.สายศิลป์คำนวณ 3.ศิลป์ทั่วไป โดยผมได้เลือกที่จะเรียนสายวิทย์-คณิตฯ เพราะว่าผมกำลังสับสนเป็นอย่างมากว่าจะเรียนเป็นอะไรดีและสายวิทย์-คณิตฯเมื่อเรียนไปแล้วสามารถเลือกที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ทุกคณะจึงเป็นเหตุผลที่ทำไมผมจึงเลือกเรียนสายวิทย์-คณิตฯ แต่พอผมเข้าไปเรียนในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ผมได้มีความคิดความใฝ่ฝันอยากจะเป็นวิศวกร

    โดยอยากจะเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมโยธา มหาวิทยาลัยไหนก็ได้ แต่ความฝันของผมกลับต้องมาสลายเพราะว่าผมเรียนวิชาฟิสิกส์ไม่ค่อยรู้เรื่อง จึงคิดอยากที่จะเปลี่ยนคณะและสาขาที่จะเรียนแต่ก็ไม่รู้ว่าจะเรียนคณะและสาขาอะไรดีจึงเครียดมาก แต่พอผมได้มาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5ผมอยากที่จะเรียนคณะวิทยาศาสตร์ สาขาเคมี หรือไม่ก็คณะวิทยาศาสตร์ สาขาคณิตศาสตร์ แต่ก็ยังอยากที่จะเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมโยธา แต่มาจนปัจจุบันนี้ผมก็คิดว่าผมอยากจะเรียนอย่างที่กล่าวมาข้างต้นนี้โดยเรียนที่มหาวิทยาลัยไหนก็ได้แต่ถ้าผมมีโอกาสที่จะเลือกผมอยากเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เป็นอันดับ1 มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรีเป็นอันดับที่2 สถาบันฯ ลาดกระบังเป็นอันดับที่3 และมหาวิทยาลัยนเรศวรเป็นอันดับที่4

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่เป็นอันดับ1		มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรีเป็นอันดับที่2
สถาบันฯ ลาดกระบังเป็นอันดับที่3		มหาวิทยาลัยนเรศวรเป็นอันดับที่4