ความใฝ่ฝัน
 เมื่อเรียนจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 แล้ว ผมจะเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ฝันไว้ให้ได้ ผมจะต้องเตรียมให้พร้อมเป็นอย่างมากเพื่อที่จะทำฝันของผมให้เป็นจริงให้ได้เพื่อที่จะเป็นของขวัญให้พ่อแม่ ให้พ่อกับแม่ภาคภูมิใจในตัวของผมให้ได้ในการเตรียมตัวนั้นผมจะต้องการแบ่งเวลาในการอ่านหนังสือและการทำกิจกรรมต่างๆอย่างเหมาะสม ผมจะต้องบริหารเวลาอย่างถูกต้องและเหมาะสม มีการวางแผนที่ดีในการทำกิจกรรมต่างๆของผมเอง อาชีพที่ผมอยากเป็นคือ เภสัชกร แพทย์ และครู สาเหตุที่อยากเป็นเพราะเภสัชกร  คือทางครอบครัวอยากให้เรียนและผมก็อยากเป็นด้วย เภสัชกรมีหน้าที่จ่ายยา ให้ผู้ป่วยตามใบสั่งยาจากแพทย์  และเป็นผู้ผลิตยา มีความรู้ความสามารถหลายสาขา โดยเฉพาะทางด้าน ทางเลือกหนึ่งของเภสัชกรคือการทำงานในร้านขายยาซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเจ้าของร้านเอง   ส่วนอาชีพแพทย์หรือหมอนั้น เป็นอาชีพที่ผมชอบและอยากเป็นอีกทั้งครอบครัวก็สนับสนุนผมด้วยทำให้ชอบ ถ้าผมเป็นแพทย์นั้นผมอยากจะรักษาคนไข้แถบชนบทเพราะพวกเขาอยู่ห่างไกลโรงพยาบาลแถบนอกๆ มีแพทย์เพียงคนเดียวต่อหนึ่งโรงพยาบาลทำให้ผู้ป่วยบางรายรักษาไม่ทันและอาจเสียชีวิตเพระทั้งโรงพยาบาลมีแพทย์คนเดียว อีกอย่างคนที่เป็นแพทย์ได้เงินดีและช่วยเหลือคนก็ได้บุญด้วย และทำให้เรารู้จักการให้มากกว่าการรับ หมอนั้นสามารถปิดคลินิกได้ทำให้มีรายได้เพิ่มหลังจากทำงาน แพทย์เป็นอาชีพที่มั่นคง หางานได้ง่าย แต่จะต้องใช้เวลาเรียนนานประมาณ 5- 6ปี นอกจากนี้แพทย์ยังได้สวัสดิการให้แก่ครอบครัวให้ พ่อ แม่ พี่ ถ้าผมเป็นแพทย์ได้ก็จะเป็นชื่อเสียงกับตระกูลของผมด้วยไม่ใช่แค่พ่อกับแม่เท่านั้นที่ภูมใจ คนในตระกูลของผมก็จะะภูมิใจด้วย  โดยเฉพาะ ลุง ป้า น้า อา เป็นต้น  เรียน 5-6ปี จบได้รับปริญญา พบ. ( แพทยศาสตร์บัณฑิต )  มีหน้าที่รักษาโรคให้ผู้ป่วย ติดตามการรักษาโรคอย่างต่อเนื่องติดตามดูแลสุขภาพอนามัยทั่วไปของผู้ป่วย ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับสุขภาพอนามัยทั่วไป  ให้การศึกษาแก่ผู้ป่วยเป็นการเฉพาะ  เกี่ยวกับสถานการณ์ของโรคและการรักษา ตรวจสอบเพื่อป้องกันความผิดพลาดในการจ่ายยา ตามใบสั่งแพทย์ ดูแลจัดเตรียมให้คำปรึกษาและแนะนำผู้ป่วยถึงการรักษาโรค แนะนำและรักษาโรคพื้นๆทั่วไป ส่งต่อผู้ป่วยไปยังวิชาชีพสาธารณะสุขอื่นที่ตรงกับโรคของผู้ป่วยมากกว่าถ้าจำเป็น  ประเมินผลการรักษาในผู้ป่วย ส่วนอาชีพสุดท้ายที่อยากเป็น คือครูเป็นอาชีพที่อยากเป็นอาชีพหนึ่ง ถ้าผมเป็นครูผมจะสอนวิชาที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ เช่น คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี ชีววิทยาเพราะเป้นคนที่ชอบอธิบาย ให้คนอื่นฟัง และเป็นคนชอบพูด ผมมีบุคคลตัวอย่างที่เป็นแรงบันดาลใจ อาจารย์ชุลีพร กิ่งสุคนธ์  และหมอประกิตเผ่า ทมชิตชง เป็นต้น  

ผมอยากเรียนให้สูงๆ มีงานทำดีๆมีเงินเยอะๆเพื่อพ่อและแม่การที่มีเงินเยอะๆนั้นต้องมาจากงานที่สุจริตไม่เบียดเบียนใคร ผมอยากทำงานที่ดีแต่ต้องไม่ใช่งานที่ทำเอาหน้าเอาตาของสังคม เพราะมิฉะนั้นทุกคนก็จะเอาหน้ากันหมดหาคนจริงใจไม่ได้ ผมชอบทำงานอยู่ข้างหลังไม่ชอบออกหน้าออกตาเพื่อส่วนรวมมากกว่า การที่เราไม่เบียดเบียนผู้อื่นนั้นก็ได้บุญด้วย สรุปง่ายๆคือผมอยากเป็นคนดีของสังคม หากินอย่างสุจริต เรียนสูงๆ ช่วยเหลือสังคมครับ พอผมทำงานได้เงินเยอะแล้วอยากจะไป
เที่ยวในที่ๆอยากไป ผมอยากไปเที่ยวดอย         

 มหาวิทยาลัยที่ผมอยากเรียน คือ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และมหิดล การที่ผมจะเข้าไปเรียนในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่หรือมหิดลได้นั้นเราต้องมีความขยันในการเรียนในห้องเรียนและขยันอ่านหนังสือให้มากๆ ความขยันจะนำพาไปสู่ความสำเร็จในอนาคตฝันจะเป็นจริงได้นั้นเราก็จะต้องมีความสนใจ ตั้งใจ มานะ พากเพียร พยายาม ทำสิ่งนั้นอย่างเอาจริงเอาจังไม่ใช่เล่นๆเรื่อยๆเราต้องทำจริงๆไม่ว่าสิ่งที่ฝันไว้มันจะแสนยากแสนลำบากแค่ไหนยากเย็นแสนเข็นเพียงใด มันจะเหนื่อยล้าอ่อนแรงกับการที่เราจะทำ แต่มันก็ไม่มีอะไรยากเกินไปความสามารถ แต่ถ้าทำไม่ได้จริงๆก็ไม่ควรจะเสียใจกับมันเพราะว่าเราทำไปเราอย่างเต็มที่มากที่สุดแล้วเต็มความสามารถของเราแล้ว ถ้าล้มแล้วต้องลุกสู้ใหม่เพราะวันที่แสนจะสายใจรอเราอยู่ข้างหนาต้องรีบคว้าไว้กำลังใจสู้ต่อไปเพื่อชัยชนะ แล้วสักวันอนาคตที่สวยหรูจะรออยู่ข้างอย่างงดงาม
อนาคตที่สดใส  พากเพียรไว้แล้วจะถึง  หนทางไกลนิดนึง  แล้วจะถึงดังตั้งใจ