ประวัติการศึกษา
โรงเรียนแรกที่ผมเข้าก็คือ โรงเรียนประชานุเคราะห์ เป็นโรงเรียนที่ผมมีความรู้สึกดีๆด้วยมากเป็นพิเศษ
คงเป็นเพราะว่าผมเข้าโรงเรียนนี้มาในวัยเด็กก็เป็นได้ ผมมีทั้งเพื่อนที่นิสัยดีมากๆและเป็นคนที่สนิทกับผมที่สุด
ผมศึกษาที่โรงเรียนประชานุเคราะห์ ตั้งแต่เรียนอนุบาล1-3 ประถมศึกษา 1-6 ที่นั้นผมมีเพื่อนดีๆมากมาย

 ต่อมาผมได้มีโอกาสเข้าเรียนโรงเรียนนวมินทราชูทิศ มัชฌิมกับโรงเรียนนี้เมื่อเข้ามาโรงเรียนสัก2สัปดาหป์ผมก็รู้สึกดีมาก

 เพราะแรกๆมันรู้สึกแตกต่างกับโรงเรียนเดิม
 เพราะโรงเรียนประชานุเคราะห์มีเพื่อนที่สนิทเมื่อห่างกันก็รู้สึกไม่ค่อยดี แต่ไม่นานผมก็ได้เพื่อนใหม่ 
 ตั้งมากมายทั้งชายหญิงผมมีเพื่อนตั้งเป็นกลุ่มที่มีชื่อน่าเกงขานว่ากลุ่มมดปลวกเวลา 3ปีผ่านไปไวเหมือนในหนัง
 และแล้วผมก็ต้องเผชิญกับความรู้สึกที่เคยประสบมาในวัยเด็กคือการจากเพื่อนหลังจากเรียนจบม.3 เพื่อนบางคน
 ก็ได้มีโอกาสพบกันอีกแต่บางคนก็คงไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกเลย
 วันเวลาผ่านไปเพื่อนเก่าไปเพื่อนใหม่ก็มาผมก็ได้เจอกับเพื่อนใหม่ๆอีกมากมาย ในการเรียนชั้น ม.4และ 5
 ผมกับเพื่อนผู้ชายก็สนิทกันเกือบทุกคนเพราะผู้ชายในห้องมีน้อย                                                                                                            

สำหรับสิ่งที่ชอบเป็นส่วนตัว ดินสอกระดาษ
 อาหารที่ชอบ ต้มจืดเต้าหู้ สีที่ชอบ สีขาว
 การ์ตูนที่ชอบ โปเกม่อน ภาพยนต์ ที่ชอบ เดอะลอด ออฟ เดอะ ริง
 เวลาว่าง ชอบวาดภาพ กีฬาที่ชอบ ฟุตบอล
 ทีมฟุตบอลที่ชอบ แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด นักฟุตบอลที่ชอบ โรนัลดินโญ๋
 สัตว์เลี้ยงที่ชอบ หมา แมลงที่ชอบ แมลงเต่าทอง

  ก่อนนอนชอบสวดมนต์ อาหารตระกูลไข่ที่ชอบ ยำไข่ดาว
  สิ่งที่กลัว เข็ม ยาแก้ไอเบนนาดิล
  วิชาที่ชอบ สังคม ศิลป วชาที่ไม่ถนัด คณิต อังกฤษ ไทย
  วิชาที่อยากจะเก่ง ฟุตบอล
  สิ่งที่มีความสุขที่สุด คืออยู่กับครอบครัว
  ส่วนประวัติส่วนตัวของของผมตอนเด็กผมเคยย้ายบ้านมาแล้ว
  เพราะบ้านหลังเก่าเล็ก ก็เลยย้ายมาอยู่ในชนบท บ้านไม่ได้ใหญ่โตอะไรแต่ก็พื้นที่ใช้ส่อย
  และสามารถปลูกต้นไม้ได้ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรมาก
  ตอนเด็กผมชอบสุนัขมากเหมือนเป็นเพื่อนกับมันเลย

  เพราะเรื่องมันมีอยู่ว่าวันหนึ่งตอนเย็น กำลังจะมืดฝนตกหนักมากจึงทำให้ไฟดับผมกลัวมาก
  เพราะผมอยู่คนเดียว เมื่อผมเปิดประตูออกมาก็พบหมานอนอยู่หน้าประตูมันกระดิกหางให้ผม
  ผมก็เล่นอยู่กับมันจนผมเบากลัวไปมาก จนพ่อแม่และพี่กับมาเรื่องก็มีเท่านี้แหละที่ทำให้ผมชอบสุนัข