|
ชื่อสามัญ Slow loris
ชื่อวิทยาศาสตร์ Nycticebus coucang
วงศ์ LORISDAE
ชื่ออื่น ลิงจุ่น, นางอาย
ลักษณะจำเพาะ
ลิงลม เป็นสัตว์จำพวกลิงที่มีขนาดเล็กที่สุดในประเทศไทย มีรูปร่างเล็ก ขนนุ่มสั้น หนาเป็นปุย มีเส้นสีน้ำตาลเข้มจากหัวไปตลอดแนวสันหลัง หน้าสั้น ตากลมโต จมูกเล็กสั้น ใบหูเล็กจมอยู่ในขน เป็นลิงประเภทไม่มีหาง ไม่มีนิ้วหัวแม่มือ นิ้วเท้าอันที่สองมีเล็บเป็นตะของอโค้ง ทั้งนี้เพื่อจับกิ่งไม้ได้แน่นในขณะมันลุกขึ้นยืน ขนปกคลุมลำตัวจะเปลี่ยนไปตามฤดูกาล แม้ว่าจะเป็นสัตว์ที่เคลื่อนไหวช้าแต่แว้งกัดได้รวดเร็ว
การดำรงชีวิต
ลิงลมจะหากินบนต้นไม้ หากินเฉพาะในเวลากลางคืนเท่านั้น และออกหากินตัวเดียว เว้นแต่ตัวที่มีลูกอ่อนจะเอาลูกเกาะติดอกไปด้วย อาหารของลิงชนิดนี้คือ แมลง สัตว์เล็กๆ พวกจิ้งจก ลูกนก ไข่นก และผลไม้ บางครั้งจะพบว่าลิงลมห้อยหัวกินแมลง ยามกลางวันจะซ่อนหน้าเพื่อหลบแสงสว่าง ใช้ใบไม้บัง หรืออยู่ในโพรงไม้ เมื่อลิงลมมีอายุ 2 ปี จึงผสมพันธุ์ได้ และจะผสมพันธุ์ทุกระยะ 37-45 วัน โดยเป็นสัดนาน 4-6 เดือน มีระยะตั้งท้องประมาณ 193 วัน ออกลูกปีละ 2 ครั้ง ครั้งละ 1 ตัว ลูกอ่อนจะอยู่กับแม่จนตัวเกือบเท่าแม่ จึงจะแยกออกไปหากินเอง ซึ่งกินเวลานานราว 6-9 เดือน และลิงชนิดนี้มีอายุยืนประมาณ 10 ปี
ถิ่นที่อยู่อาศัย
พบลิงลมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้บางประเทศ คือ ประเทศเวียดนาม ลาว กัมพูชา มาเลเซีย อินโดนีเซีย และไทย
เกร็ดน่ารู้
|
