ต่อมากระทรวงมหาดไทยได้เสนอให้ตั้งชื่อใหม่ว่า “กิ่งอำเภอขาณุบุรี” ซึ่งแปลได้ความว่า เมืองแสนตอเช่นเดิม เพียงแต่ใช้ศัพท์ให้ฟังดูไพเราะและสละสลวยขึ้น แต่ปรากฏว่า เมื่อกระทรวงมหาดไทยได้ประกาศตั้งเป็นกิ่งอำเภอในปี พ.ศ. 2483 ได้เพิ่มคำว่า “วรลักษณ” ให้ด้วยจึงมีชื่อว่า “กิ่งอำเภอขาณุวรลักษณบุรี” คำว่า “ขาณุวรลักษณบุรี” นั้น ประกอบด้วยคำว่า ขาณุ แปลว่า ตอ คำว่า วร เป็นชื่อของ ขุนวร ผู้ริเริ่มก่อตั้งกิ่งอำเภอเป็นคนแรก คำว่า ลักษณ แปลว่า หมื่นแสน คำว่า บุรี แปลว่า เมือง เมื่อมารวมกันก็ยังคงมีความหมายเช่นเดิม และในปี พ.ศ. 2490 กระทรวงมหาดไทยได้ประกาศยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอ และได้พิจารณาตัดพยัญชนะตัว “ณ” ออก จึงมีชื่อว่า “อำเภอขาณุวรลักษบุรี” เทศบาลตำบลขาณุวรลักษบุรี ได้รับการยกฐานจากสุขาภิบาลเป็นเทศบาลตำบลตามพระราชบัญญัติ การเปลี่ยนแปลงฐานะ จากสุขาภิบาลเป็น เทศบาล พ.ศ.2542 บัญญัติให้สุขาภิบาลทุกแห่งมีฐานะเป็นเทศบาล ซึ่งมีผลตั้งแต่ วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ.2542 (ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่นที่ 116 ตอนที่ 9 ก ลงวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2542) สุขาภิบาลขาณุวรลักษบุรีจึงมีฐานะเป็นเทศบาล ตำบลขาณุวรลักษบุรี ซึ่งเป็นเทศบาลชั้น 7 นับแต่นั้น เป็นต้นมา

ที่มา :http://www.khanuworalaksaburi.com/History.html