เรื่องการเเบ่งเนื้อของสิงโต

        เรื่องมีอยุ่ว่า สิงโตตัวหนึ่งได้ออกไปล่าเหยื่อพร้อมกับสุนัขจิ้งจอก หมาในและหมาป่า พวกมันได้ออกตระเวนล่าเหยื่อจนกระทั่งไปพบกวางตัวผู้ตัวหนึ่ง และได้ปลิดชีวิตมันเสีย จากนั้นก็มาถึงคำถามว่าจะแบ่งซากกวางนี้อย่างไรดี “แล่งเนื้อกวางหนึงนสี่ส่วนให้ข้า” เจ้าสิงโตคำรามเสียงดัง สัตว์ตัวอื่นๆ จึงทำการถลกหนัง และแบ่งเนื้อกว่างออกเป็นสี่ส่วน สิงโตยืนอยู่หน้าซากกวางนั้นและประกาศการตัดสินว่า “เนื้อส่วนแรกนั้นเป็นของข้าในธานะจ้าวป่า ส่วนที่สองเป็นของข้าในฐานะผู้ตัดสิน และอีกส่วนหนึ่งก็ต้องเป็นของข้าเพราะข้าเข้ามาร่วมล่าเหยื่อด้วย และสำหรับส่วนที่สี่ เอาล่ะ ข้าก็อยากรู้เหมื่อนกันว่าพวกเจ้าคนจะกล้าเข้ามาเอา   “เฮ้อ” เจ้าสุนัขจิ้งจอกครวญขณะที่เดินจากมาด้วยหางที่ตกอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้าง


ข้อคิด    
        ความยุติธรรมวัยรุ่นใช้ในการตัดสินการกระทำของทั้งสองฝ่ายเพื่อเป็นบทสรุปหาผู้กระทำความผิดคือความยุติธรรมกับวัยรุ่นเรานั้นให้ความสำคัญกับความยุติธรรมเป็นอย่างมากเพราะสมัยนี้ความเสมอภาคของทั้งเพศหญิงและเพศชายเด็กผู้ใหญ่เท่าเทียมกันหมดไม่มีใครสามารถกดขี่ใครได้หรือใครก็ไม่สามารถที่จะไม่ให้ความยุติธรรมกับเราไม่ว่าจะเป็นในเรื่องต่างๆเช่นเดียวกับนิทานเรื่อง “การแบ่งเนื้อของสิงโต” คือการสัญญาแล้วว่าจะแบ่งเนื้อให้กันแต่ก็ไม่แบ่งมันไม่ยุติธรรมเลย หรือเรื่องของการเข้าแถวนซื้อของต่างๆ ที่โรงเรียน ห้ามแซงคิว หรือ ห้ามฝากกันซื้อเพราะจะทำให้คนที่มาต่อแถวรอนาน หรือ กาส่งงานก็ต้องส่งตามคิวถึงแม่ว่าใครส่งก่อนจะได้คะแนนมากว่าก็ตาม

ที่มา :http://xn--o3cdbi8era7aon.net/p=17