เรื่องชาวนากับงูเห่า

          ชาวนาเดินออกจากบ้านในฤดูหนาววันหนึ่ง ระหว่างทางพบงูเห่าตัวหนึ่ง นอนตัวแข็งใกล้ตายอยู่บนคันนา ด้วยความเหน็บหนาว ชาวนาเวทนามันมาก จึงก้มลงประคอง แล้วอุ้มมันไว้ในอ้อมแขนเพื่อให้มันหายหนาวเมื่องูเห่าได้รับความอบอุ่นก็เริ่มมีกำลังมากขึ้น มันจึงกันชาวนา ก่อนที่จะเลี้อยหนีไปชาวนาทนพิษบาดแผลไม่ไหวก็สิ้นใจตายในเวลาต่อมา
           
ข้อคิด
         เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การกตัญญูต่อผู้มีบุญคุณ หรือ การเห็นคุณค่าของความหวังดีที่ผู้อื่นมอบให้ตน ควรปฎิบัติตนตอบแทนเมื่อมีโอกาส ไม่ใช่ อกตัญญู หรือ ลืมบุญคุณ เมื่อตนได้รับความหวังดี เมื่อหายทุกข์ กลับทำร้าย กับผู้หวังดีที่เข้ามาช่วย ในคติธรรมสอนให้รู้ว่า การทำความดีกับคนชั่วที่ไม่คิดจะกลับตัวกลับใจ ผลสุดท้าย คนชั่วก็จะกลับมาทำร้ายเราอยู่ดี เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับชีวิตของวัยรุ่นในปัจจุบัน ดังเช่น การที่เราไปทำความหวังดี ให้ความช่วยเหลือ เเละไม่หวังผลตอบแทนสิ่งใด กับบุคคลที่คิดร้ายกับเรา หรือ เราก็รู้อยู่ดีภายในจิตใจว่า บุคคลนั้น ไม่จริงใจต่อเราอยู่แล้ว แต่เหตุผลที่ทำดี หรือ ให้การช่วยเหลือ เพราะ เห็นใจ และ สงสารจึงมีความเมตตา ให้ความช่วยเหลือ กะเอาความดีเข้าแลกเผื่อจะได้ลดทิทิตที่บุคคลนั้นมีต่อเราได้ แต่ สุดท้าย เมื่อบุคคลนั้นคิดไม่ได้ กลับตัวกลับใจไม่ได้ ท้ายสุด บุคคลนั้นย่อมกลับมาทำร้ายหรือ หาความทุกข์ใจมาให้กับตัวเราอยู่ดี

ที่มา : http://xn--o3cdbi8era7aon.net/p=15