กลอนของคำพังเพย

คำพังเพยที่มีผู้นำมาแต่งเป็นสำนวนกลอนไว้
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
เรือล่มเมื่อจอด ตาบอดเมื่อแก่
นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น
หน้าชื่นอกตรม ลับลมคมใน
ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด
มะพร้าวตื่นดก ยาจกตื่นมี
ใจดีสู้เสือ ใกล้เกลือกินด่าง
ไม่ฟังอย่าสอน ไม่วอนอย่าบอก
คนนอนอย่าบอก คนปอกอย่าเชื่อ
สู้จนยิบตา ชอบมาพากล
จุดไต้ตำตอ ขุดบ่อล่อปลา
กิ้งก่าได้ทอง กันดีกว่าแก้
จูบลูกถูกแม่ มิตรจิตมิตรใจ
ห่างลอดตัวเล็น ตีตนก่อนไข้
ใครดีใครได้ ต้นร้ายปลายดี
ตาบอดได้แว่น หัวล้านได้หวี
จับนั่นจับนี่ เข้าพระเข้านาง
อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน
กินน้ำใต้ศอก ต้นข้าวคอยฝน
หว่านพืชหวังผล ผิดหูผิดตา
หน้าเนื้อใจเสือ ไปตายดาบหน้า
เข้าเถื่อนลืมพร้า น้ำน้อยแพ้ไฟ