ชื่อ : นางสาว กุลธิดา ฉิมมา
ชื่อเล่น : เฟิร์น กรุ๊ปเลือด โอ อายุ 16 ปี
เลขประจำตัวนักเรียน : 13912
สัญชาติ : ไทย ศาสนา พุทธ
วันเกิด : เกิดวัน พุธ ที่ 31 เดือนธันวาค พ.ศ. 2540
ปัจจุบันอาศัยอยู่ : บ้านเลขที่ 82 หมู่ 2 ตำบลนาขอม อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ 60220
ลักษณะนิสัย : ชอบความเป็นส่วนตัว คุยไม่ค่อยเก่ง ไม่มั่นใจในตัวเอง
สัตว์เลี้ยงแสนรัก : สุนัข(หมูหัน เบิ้ม ยิ้มแยม รถถัง ไฮ)
Facebook : Pokemon's Fern
E-Mail : [email protected]
สีที่ชอบ : เทา น้ำเงิน
ศิลปินที่ชื่นชอบ : Onedirection
อาหารจานโปรดของฉัน : หมี่เกี๊ยว
ผลไม้ที่ชอบ : ส้มโอ แก้วมังกร
วิชาที่ฉันชอบ : ฟิสิกส์ เคมี
อนาคตที่ใฝ่ฝันอยากจะเป็น : นักวิจัย ครู
งานอดิเรก : พักผ่อน(นอนหลับ เล่นดนตรี เล่นกีฬา )
คติประจำใจ : จะไม่ยอมหยุดถ้าไม่ถึงจุดมุ่งหมาย
ประวัติการศึกษา ปีพุทธศักราช 2544 ชั้นอนุบาลศึกษา โรงเรียนวัดโคกเดื่อวิทยา อ.ไพศาลี จ.นครสวรรค์
ปีพุทธศักราช 2547 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนวัดโคกเดื่อวิทยา อ.ไพศาลี จ.นครสวรรค์
ปีพุทธศักราช 2552 ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดโคกเดื่อวิทยา อ.ไพศาลี จ.นครสวรรค์
ปีพุทธศักราช 2553 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนนวมินทราชูทิศ มัชฌิม อ.เมืองฯ จ.นครสวรรค์
ปีพุทธศักราช 2556 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนนวมินทราชูทิศ มัชฌิม อ.เมืองฯ จ.นครสวรรค์
ปัจจุบันกำลังศึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/1 โรงเรียนนวมินทราชูทิศ มัชฌิม อ.เมืองฯ จ.นครสวรรค์
เส้นทางแห่งความฝัน
เมื่ออดีตกาล ณ ช่วงประถมต้นฉันเคยใฝ่ฝันว่าอาชีพนัก วิทยาศาสตร์ต้องเป็นของฉันให้ได้ ฉันต้องได้ขึ้นไปยังอวกาศ ได้อยู่บนยานอวกาศ ใส่ชุดอวกาศสีเงิน ไปสำรวจดวงดาวต่างๆ ฉันเคยวาดภาพนี้ลงในสมุดการบ้านพร้อมกับระบายสีด้วยความตั้งใจ แต่สิ่งที่ฉันได้กลับมา มันคือคำว่า "ฝันกลางวัน" ซึ่งมันเป็นคำพูดของแม่ฉันเอง (มันเป็นวิชาที่แม่ฉันสอน) วันนั้นเป็นวันที่ฉันล้มเลิกความคิด แล้วก็ไม่เคยมีความฝันอีก จนมาถึง ม.1 ฉันก็เริ่มคิดขึ้นมาว่า ฉันอยากเป็นวิศวะ อยากสร้างสิ่งประดิษฐ์ที่แปลกใหม่ มันทำให้ฉันสนใจอยู่ช่วงขณะหนึ่ง แต่พอถึง ม.4 มันมีหลายอาชีพที่ทำให้ฉันสนใจมาก ฉันเคยอยากเป็นนักเขียนโปรแกรม เพราะฉันชอบเล่นเกมมาก แต่ก็คิดว่าคงไปไม่รอดถ้าจะให้เอาจริงเอาจัง.
ฉันเลยหันมามองทางด้านดนตรีประกอบกับที่ฉันเป็นดุริยางค์อยู่แล้วเลยตั้งใจฝึกซ้อมทุกวัน เพื่อที่จะไปสอบเข้าดุริยางค์ทหารบกที่บ้านก็สนับสนุนเต็มที่ แต่ก็สอบไม่ติด เลยหยุดยาว หันมาเต็มที่กับเรื่องเรียน จนผลการเรียนออกมา มันก็พอใช้ได้ เลยมั่นใจว่าจะไปทางนี้แหละ ตอนนั้นฉันมีความสุขกับการเรียนวิทยาศาสตร์มาก ทั้งเรียนในห้อง ทั้งนอกห้อง ก็ไม่เคยเบื่อ ยิ่งเรียนก็ยิ่งอยากรู้ไปหมด สนุกกับมันมาก บางทีก็อยากจะเป็นนักวิจัยกับเขาเหมือนกัน อยากมีงานวิจัยเป็นของตัวเอง แต่บางทีก็รู้สึกกดดัน อยากให้เราทำอาชีพโน้นอาชีพนี้ จนบางทีฉันยังอยากเป็นนักธุระกิจเลย เล่นหุ้น อยากมี seven อยากมีปั้มน้ำมัยใหญ่ๆ จะได้ไม่ต้องไปรับจ้างใคร แต่พอคิดดีๆ มองในความเป็นจริง มันก็ยากสำหรับฉันไปหน่อย แต่ทางบ้านเขาอยากให้ฉันเป็นครู ฉันก็เลยมาคิดถึงอาชีพครู มันก็เป็นงานที่มั่นคง และมันก็คงไม่ไกลเกินถ้าฉันจะพยายาม แม่ฉันก็สนับสนุนดี ฉันเลยคิดว่าลงตัวแล้ว มีจุดมุ่งหมายแล้ว ก็จะตั้งใจเรียนทำให้ตัวเองมีจุดยืนบนสังคม ที่ดีและมั่นคง.
|