ฝรั่ง

         คำว่าฝรั่งในภาษาอังกฤษคือ Guava  ซึ่งมาจากภาษาสเปน  คำว่า Guayabaและ     ภาษาโปรตุเกส คำว่า Goiaba  ฝรั่งมีชื่อพื้นเมืองอื่นๆอีกคือ ย่าหมู (สุราษฎร์ธานี) ชมพู่ (ตรัง, ปัตตานี) มะก้วย (เชียงใหม่,เหนือ) มะก้วยกา (เหนือ) มะกา   (กลาง,แม่ฮ่องสอน)   มะจีน (ตาก)   มะมั่น (เหนือ) ยะมูบุเตบันยา  (มลายู นราธิวาส)   ยะริง   (ละว้า เชียงใหม่)   ยามุ   (ใต้)  ย่าหมู   (ใต้)   และ  สีดา (นครพนม,นราธิวาส)

       การใช้ประโยชน์
    นำไปแปรรูป เช่นทำเป็นฝรั่งดอง ฝรั่งแช่บ๊วย นอกจากนั้น ฝรั่งยังมีฤทธิ์เป็นยาสมุนไพร ใบฝรั่งใช้ดับกลิ่นปาก น้ำต้มใบฝรั่งสด มีฤทธิ์ทางด้านป้องกันลำไส้อักเสบ ท้องเสีย ใช้ทาแก้ผื่นคัน พุพองได้  น้ำต้มผลฝรั่งตากแห้งมีฤทธิ์ แก้คออักเสบเสียงแห้ง

       ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
     ฝรั่งเป็นไม้ยืนต้น สูง 3-10 เมตร ต้นเกลี้ยงมัน เปลือกต้นเรียบ ใบเดี่ยว กิ่งอ่อนเป็นสี่เหลี่ยม ยอดอ่อนมีขนสั้นๆ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปวงรีแกมขอบขนาน กว้าง 3-8 ซม. ยาว 6-14 ซม. ดอก

เดี่ยวหรือช่อ 2-3 ดอก ออกที่ซอกใบ กลีบดอกสีขาว ร่วงง่าย มีเกสรตัวผู้จำนวนมาก ผลเป็นผลสด ผลดิบสีเขียว กินได้ เมื่อสุกเป็นสีเหลือง
 ที่มา: http://th.wikipedia.org/wiki/ฝรั่ง